Het is warm, overdag en ’s nachts ook. We hebben gisteren avond zo heerlijk lang buiten gezeten.. Genieten is dat. Eerst buiten eten en daarna in een leesboek duiken. Me time. Dan naar bed. De eerste uren slaap ik; al zijn die ietwat onrustig door mijn dromen. Om 4.00 uur ben ik wakker en wakker, daarom besluit ik om er maar uit te gaan. Ik zet een kop thee en ga verder in mijn boek. Om 7.00 uur schuif ik weer even naast mijn man.
Hij wordt even wakker, we geven elkaar een kus, mijn hand ligt ergens op zijn blote lijf en ik luister naar zijn ademhaling. Dat doe ik vaker wanneer ik wakker lig. Vaak volg ik deze een tijdje alvorens ik mijn eigen ritme weer oppak. Zijn ademhaling maakt me rustig en ontspannen en langzaam val ik in een lichte slaap.
Half negen is het en ik kleed me voorzichtig aan, hij slaapt nog zo lekker..
Ik laat me weer mee voeren in het boek De Aardkinderen, deel 6. Als ik lees dan zie ik meteen een film met alle details, de natuur, de mensen, ik ruik het water waarlangs ze trekken, of de bomen. Ik ben bij hen in de tent of in hun grot. Wat is het toch fijn dat ik ooit heb leren lezen en de woorden begrijp.
Een herinnering komt naar boven, voor mij zie ik een schrijfschriftje met daarnaast een velletje doorzichtig papier. Dat papiertje moet ik over golfjes en streepjes leggen en dan mag ik daar over heen met een potlood. Als ik dat redelijk en netjes kan, dan mag ik het na-tekenen. Voor het eerst in een echt schrift! En dan daarna volgen de letters, dat zijn streepjes en rondjes en streepjes met rondjes eraan vast. Wat een avontuur. Ik weet echt niet meer of ik mijn tong dan ook een beetje uit mijn mond deed omdat het zo een (in)spannend werkje is. En dan de eerste woorden: aap, noot, mies enzovoort. Het leesplankje met daarbij een doos vol letters. Hoe leuk was dat, woorden leggen! De juffrouw kwam langs onze tafeltjes om te kijken of we het goed hadden gedaan.
Een glimlach siert mijn gezicht van oor tot oor, dan leg ik een papiertje in het boek en doe het dicht. Mijn man is ook beneden en we gaan samen ontbijten.
Ergens vandaag ga ik weer verder met wat ik begon.
Mijn zelfgeschreven boek, vol letters, waarheden, gedichten en dromen.
Had ik toen niet kunnen oefenen met de lijntjes en de rondjes, dan was dit boek nooit ontstaan, dan kon ik geen andere boeken lezen.
31-07-2018 Margaretha